Verontruste burgers eisen meer inspraak in Peer’s politieke beslissingen.
Wij zijn een groep burgers die zich verzetten tegen de willekeur van het bestuur. Het is tijd dat onze stemmen gehoord worden VOOR ER belangrijke beslissingen worden genomen die ons direct aangaan. Samen willen we een verandering teweegbrengen in Peer’s politiek.
5/8/20245 min read
Onderwerp : het Hoppinpunt in Wijchmaal
'Hoppin' koorts in Wijchmaal en de gevolgen.
Wij willen het hier hebben over het fameuze project ‘Hoppinpunt’ in Wijchmaal. Dit Hoppinpunt, dat er in werkelijkheid geen is en waarschijnlijk ook nooit één zal worden, heeft de gemoederen intussen, stevig verhit. Vooral diegenen die er dicht in de buurt wonen, hebben redenen om zich zorgen te maken. Vandaar dat we menen, dat we hierover moeten berichten.
Je moest al blind en doof zijn, om gedurende 18 weken (sinds 21/08/2023), van lawaai en stof van zware machines, niet te merken dat het Hoppinpunt in Wijchmaal, er nu al weer een tijdje ligt te pronken. Dit, door sommige lokale politici hoog geprezen project, ligt er nu, maar niemand die weet waarom er dit moest komen. Het heeft de gemeente een aardige duit gekost en was bedoeld om een "belangrijk onderdeel" van de toekomstige verkeersstroom te worden. In werkelijkheid weet niemand waarvoor dit dure project nu moet gaan dienen.
Het nut van dit Hoppinpunt bestaat vooral in de fantasie van enkele politici. Voor de omwonenden zorgt het alleen maar voor kommer en kwel en veel plaats in hun portemonnee. Belangrijk om te weten, is dat dit project vooral een politiek project was, waarvan de politiek had gehoopt dat ze er goede punten mee zou scoren. Helaas, als men over de hoofden van de bevolking heen, dingen in gang zet, die niemand heeft gevraagd en die bovendien getuigen van weinig realiteitszin, moet men niet verbaasd zijn als men achteraf het deksel op de neus krijgt. Het is intussen overduidelijk : bij dit project wist de linkerhand van de politiek niet, wat de rechterhand ging uitvoeren. Met alle gevolgen van dien. Voor de gewone burger is er met al die Hoppinpunten in Vlaanderen, of dat nu in Wijchmaal is of elders, weinig of niets veranderd. Er is wel een dikke factuur bijgekomen die de gewone burger mag betalen. Enige inspraak van de bevolking is er nooit geweest. Pas nadat alle besluiten hierover al waren genomen, is men o.a. in Peer, infoavonden gaan organiseren. Zo een project moet immers aan de bevolking verkocht worden. Echte inspraak was en is nog steeds een vies woord in de politiek en in Peer heet dat politiek bedrijf 'CD&V'.
Het besluit voor dit project, kwam er, dank zij een flinke portie 'wishfull thinking' van de kant van de Vlaamse Overheid en het werd in eerste instantie door die laatste goedgekeurd. Maar het was alleen met instemming en medewerking van de Provinciale Overheid en de lokale overheden dat dit uitgevoerd kon worden. Zo een manier van werken is handig, want als er dan iets fout loopt, kan men zich altijd wegsteken achter één of andere instantie die mee verantwoordelijk is. Omdat er voor de realisatie van het project met flinke subsidies naar de gemeenten werd gegooid, werd het voor vele lokale besturen dan ook een aantrekkelijke zaak om nog eens uit te pakken met een 'lokaal' project. Het gezegde ‘Bezint vóór ge begint’ is hier echter nooit aan de orde geweest.
Laten we dit project in Wijchmaal eens van nabij bekijken en de pro’s en contra’s tegen elkaar afwegen. We beginnen met de ligging. Het was de bedoeling van dit project, dat toekomstige weggebruikers, hierdoor, meer gebruik zouden gaan maken van de verschillende vormen van openbaar vervoer. De hoppinpunten zouden daar een centrale rol in spelen. Op het eerste zicht, een mooi initiatief, zou je denken. En als burger verwacht je dan dat er ook meer (financiële) middelen naar dat openbaar vervoer zouden gaan. Van dat laatste is echter geen sprake, wel in tegendeel. Want wat wil het geval. Samen met het lumineuze idee van de overheid om Hoppinpunten aan te leggen die de verschillende verkeersstromen beter op elkaar moesten laten aansluiten, werd ook het besluit genomen om voortaan een paar duizend bussen van "De Lijn" voortaan in de garage te laten. Een kind begrijpt dat het op die manier nooit gaat werken, al zeker niet als men Hoppinpunten gaat aanleggen waar zelfs geen openbaar vervoer voorhanden is, of waar dit Hoppinpunt zo ver afgelegen is, dat men verplicht wordt om toch de auto te nemen. Welke nut heeft het dan om een dure parking aan te leggen als ge op voorhand al weet dat ze overbodig is ? Met een foto van de parking, wordt pijnlijk duidelijk, dat de centen van de belastingbetaler in Wijchmaal, niet ten goede zijn gekomen aan de belastingbetaler, maar enkel en alleen aan de lokale frituuruitbater. En als de baten al op de verkeerde plaats terecht zijn gekomen; de lasten van dit schizofrene project werden doorgeschoven naar de omliggende buurt. Die laatste ondervindt hiervan elke dag alleen maar een hoop ellende. Men vond het in Wijchmaal immers nodig om een deel van de openbare weg in te nemen voor de aanleg van het Hoppinpunt. En dus werd de Spoorwegstraat ingekort en afgesloten, en liet men de inwoners achter met de gebakken peren. Het comfort en de veiligheid van de inwoners van de Spoorwegstraat en de Achtzalighedenstraat werd door de gemeente opgeofferd voor de aanleg van een stukje gazon. Dat gazon is sindsdien een wildernis geworden en ligt er verkommerd en verlaten bij. Een verkwisting van de eerste orde. Ook moeten de bewoners van de Spoorwegstraat en de Achtzalighedenstraat, voortaan bij elke verplaatsing met de wagen een extra omweg van honderden meters maken, omdat de gemeente vond dat een extra gazonnetje, al die overlast wel waard was. De Spoorwegstraat en de Achtzalighedenstraat zijn als gevolg daarvan, vandaag doodlopende straten. De eigenaars in die straten kunnen hun rekening maken. Terwijl de prijs van een huis in Vlaanderen elk jaar nog stijgt, zijn de woningprijzen in de Spoorwegstraat en de Achtzalighedenstraat al even aan het dalen. Leuk cadeau van de overheid. We zijn benieuwd of de overheid de kadastrale waarde van die woningen ook naar beneden gaat aanpassen? In hun ijver om toch maar een Hoppinpunt aan te leggen in Wijchmaal, zijn de ambitieuze bestuurders in Peer ook vergeten, dat het verkeer in een doodlopende straat heel anders verloopt dan in een open doorlopende straat. Als klap op de vuurpijl kan men in de beide straten immers nergens meer keren met de auto. Er ontbreekt een keerpunt, in de volksmond ook wel “pijpekop” genoemd. De gevolgen daarvan zijn dagelijks te bewonderen. Pakjesbestellers met een wat grotere bestelwagen, moeten de private inritten van woningen gebruiken om te kunnen keren. Nog grotere voertuigen kunnen niet keren, noch in de Spoorwegstraat, noch in de Achtzalighedenstraat. Deze voertuigen rijden dan ook achterwaarts de straat in. Met de winter en de donkere dagen in aantocht, moogt ge er niet aan denken wat daar vroeg of laat staat te gebeuren bij een ongeval of aanrijding met een schoolbus of een vuilniswagen. Die twee laatsten passeren namelijk elke (werk)dag, meerdere keren in, zowel de Spoorwegstraat als in de Achtzalighedenstraat. Wie is verantwoordelijk als het ooit mis gaat? De overheid verplicht de bestuurders van deze grotere voertuigen om, elke keer zij de Spoorwegstraat of Achtzalighedenstraat aandoen, om een overtreding te maken. Dat laatste enkel en alleen als gevolg van een gebrekkig aangelegde infrastructuur. En dit gebeurt allemaal omdat 'Peer' persé een Hoppinpunt wilde. Het bedient geen enkel openbaar vervoer en niemand heeft er ooit om gevraagd.